PULPETY PIETRUSZKOWE W WARZYWACH Z NUTKĄ SZAŁWI

W niedzielę trochę pokombinowałam z obiadem i zrobiłam pietruszkowe mini pulpety w warzywach. Chciałam, żeby było to danie zjadliwe zarówno dla nas jak i dla męża.

Składniki na pulpety:

-        0, kg mięsa mielonego

-        1 jajko

-        ½ pęczka natki pietruszki

-        Kasza manna

-        Sól

-        Pieprz

-        Bulion warzywny

Do mięsa mielonego dodaję rozbite jajko, poszatkowaną natkę pietruszki, aby zagęścić dodaję kaszy manny ( ja dałam ok. 2 łyżek), doprawiam solą i pieprzem i formuje malutkie pulpeciki, które potem gotuję w bulionie warzywnym.

Składniki na sos:

-        1 cebula

-        15 dag fasolki szparagowej

-        1 mała cukinia

-        1 papryka

-        1 – 2 pomidory ( w zależności od wielkości)

-        1 łyżka przecieru pomidorowego

-        5 – 6  listków szałwii

-        sól

-        Pieprz

-        Ok. 1 łyżka masła

Na maśle podsmażam drobno pokrojoną cebulkę i szałwię. Następnie olejno dodaję pokrojoną fasolkę szparagową, potem paprykę i cukinię. Oczywiście warzywa podlać niewielką ilością wody, potem dodać pokrojoną cukinię i sparzonego i obranego ze skórki pomidora. Gdy warzywa będą miękkie dajemy ugotowane pulpety, przecier pomidorowy, sos doprawiamy solą i pieprzem i podgotowujemy jeszcze 2 – 3 minuty. 

TWAROŻEK Z DODATKAMI

Uwielbiam ser biały z różnymi dodatkami, zwłaszcza latem, kiedy warzywek pod dostatkiem, sądzę, że to dobra propozycja śniadaniowa  dla wszystkich. 

Składniki

-        Kostka sera białego chudego 

-        3 - 4 rzodkiewki

-        1 – 2 ogórki

-        1/3 papryki ( u mnie czerwona)

-        Szczypiorek

-        Jogurt naturalny 

-        Sól

-        Pieprz

Do serka dodałam drobno pokrojoną paprykę, rzodkiewki i szczypiorek. Ogórka obrałam również drobno pokroiłam i dodałam do reszty. Całość doprawiłam do smaku solą i pieprzem. Do serka sprawdził się znakomicie chleb drwalski. 

FILET Z KURCZAKA

Filet z kurczaka w suszonych ziołach, smażony na patelni grillowej. To wczorajszy obiad męża. Najprostsza danie pod słońcem. Nacieram tylko fileta suszonymi ziołami, delikatnie solą i na patelni grillowej podsmażam dokładnie z oby stron.

MIZERIA Z OGÓRKÓW I RZODKIEWKI

Wczoraj na kolację zrobiłam dla męcz ( ale nie tylko bo w sumie każdy zjadł), mizerię z ogórków, rzodkiewki, szczypiorku i jogurtu naturalnego z kromką słonecznikowego chleba.

ŁOSOŚ W SOSIE TRUSKAWKOWYM

Nigdy jakoś nie przepadałam za połączeniami owoców i mięs, czy owoców i ryb, ale za namową syna postanowiłam spróbować i powiem szczerze, że połączenia to zaskoczyło mnie naprawdę pozytywnie. Danie idealne dla mojego męża, bo przy jego chorobie ryb jak najwięcej a truskawek do oporu, więc połączenie idealne.

Składniki

-        25 dag fileta z łososia

-        ½ cytryny

-        25 dag truskawek

-        1/4 szklanki bulionu warzywnego

-        50 ml octu balsamicznego

-        2 łyżeczki cukru pudru

-        Sól

-        Pieprz cytrynowy

-        Mięta

Łososia myjemy, osuszamy, delikatnie solimy i pieprzymy pieprzem cytrynowym i skrapiamy sokiem z cytryny. Następnie odstawiamy go na około 30 min.

Truskawki myjemy, mieszamy z octem balsamicznym i cukrem pudrem ( ja cukru nie dałam z uwagi na męża i było równie dobre, bo truskawki były soczyste i słodziutkie)

 Na patelnią dajemy parę kropel oleju. Rybę smażymy po kilka minut z każdej strony, w trakcie pieczenia ściągamy z łososia skórkę. Po usmażeniu zawijamy go w folię aluminiową i na chwile odstawiamy. W tym czasie na tą samą patelnię, wlewamy bulion, gdy się zagotuje dodajemy truskawki z octem balsamicznym dosłownie na 1 – 2 minuty. Łososia kładziemy na talerzu ( ja podzieliłam go na dwie porcje) wyjmujemy truskawki z patelni i układamy na łososiu i polewamy sosem. Całość przyozdobiłam listkiem mięty.

IG

Indeks glikemiczny, inaczej wskaźnik glike­miczny (ang. glycemic index, Gl), to wskaźnik okre­ślający w procentach siłę, z jaką węglowodany za­warte w pożywieniu wpływają na wzrost stężenia glukozy we krwi. IG nie określa, o jaką konkretną wartość wzrośnie Twój „cukier" (tu pomocne będą wymienniki węglowodanowe). IG porównuje produkty pokarmowe ze względu na to, jak szybko po ich spożyciu wzrośnie Twój „cukier" w stosunku do czystej glukozy, dla której IG przyjęto jako 100%.

Pamiętaj jednak, że IG nie jest jedynym wskaźni­kiem określającym właściwości danego produktu, nie mówi on o zawartości kalorycznej produktu, ani o jaką konkretną wartość wzrośnie Twój „cukier” (tu pomocne będą wymienniki węglowodanowe) IG pomaga w wyborze produktów zwierających "zdrowe cukry", czyli tych, które wpływają na tempo wzrostu Twojego cukru.

Jeżeli zjadasz posiłek o wysokim IG, Twój cukier szybko wzrośnie, a następnie szybko spadnie. Wie­le osób odczuwa takie obniżenie cukru we krwi jako napad głodu po posiłku. Spadek ten to wynik pobu­dzenia trzustki do gwałtownego wydzielenia insuli­ny, która obniży Twój cukier. Może to doprowadzać do niedocukrzenia. Spowoduje to, że będziesz musiał przyjąć dodatkowy posiłek zawierający węglo­wodany. A to sprzyja szybkiemu tyciu. Jeżeli zjadasz produkty o wysokim IG, możesz być senny po ich spożyciu. 

Warto pamiętać, że wszystkie produkty zawierające mąkę, zamieniają się w ustroju w glukozę. Wy­bieraj produkty, w których ziarna zbóż są najmniej rozdrobnione do postaci mąki. Bezpieczniej zjeść kanapkę z chleba gruboziarnistego (bez dodatku słodu), aniżeli pierogi, naleśniki lub białą bułkę.

INDEKS GLIKEMICZNY -  NISKI PONIŻEJ 40

Przyprawy suszone – 5

Cebula – 15

Cukinia – 15

Cykoria – 15

Czarna porzeczka – 15

Fasolka szparagowa – 15

Grzyby – 15

Kiełki (fasoli mung, soi) – 15

Kiszona kapusta – 15

Ogórek – 15

 Oliwki – 15

Orzechy i migdały – 15

Papryka (czerwona, zielona, żółta) – 15

Por – 15

Seler naciowy – 15

Soja, tofu – 15

Szparagi – 15

Warzywa zielono listne – 15

Bakłażan – 20

Czereśnie – 20

Sok cytrynowy (niesłodzony) – 20

Czekolada gorzka (.70% kakao) – 25

Czerwona porzeczka – 25

Owoce jagodowe – 25

Pestki z dyni – 25

Wiśnie – 25

Zielona soczewica – 25

Ciecierzyca gotowana – 30

Czerwona soczewica – 30

Czosnek – 30

Dżem niskosłodzony – 30

Gruszka – 30

Makaron chiński – 30

Mleko sojowe – 30

Morele świeże – 30

Owoce cytrusowe – 30

Pomidory – 30

Twaróg odtłuszczony – 30

Amarantus – 35

Fasola – 35

Brzoskwinie, nektarynki – 35

Dziki ryż – 35

Groszek zielony – 35

Jabłka świeże, duszone, suszone – 35

Jogurt odtłuszczony – 35

Musztarda – 35

Nasiona (siemie lniane, słoneczniki) – 35

Pomidory suszone – 35

Seler surowy (korzeń) – 35

Śliwki – 35

Pieczywo chrupkie – 35

INDEKS GLIKEMICZNY -  ŚREDNI

Chleb i makaron razowy – 40

Fasola z puszki – 40

Figi suszone – 40

Kasza gryczana – 40

Makaron al dente – 40

Morele, śliwki suszone – 40

Otręby, płatki owsiane surowe – 40

Sok z marchwi – 40

Ananas (świeży) – 45

Kaszka pęczak – 45

Kokos – 45

Płatki śniadaniowe pełnoziarniste – 45

Ryż brązowy – 45

Soki cytrusowe bez cukru – 45

Winogrona – 45

Zielony groszek z puszki – 45

Żurawina – 45

Chleb orkiszowy – 50

Kiwi – 50

Kuskus – 50

Ryż basmanti – 50

Sok jabłkowy bez cukru – 50

Sok żurawinowy bez cukru – 50

Surimi (paluszki krabowe) – 50

Brzoskwinie z puszki – 55

Ketchup – 55

Musztarda – 55

Nutella – 55

Sok winogronowy bez cukru – 55

Spaghetti (ugotowane na miękko) – 55

Sushi – 55

INDEKS GLIKEMICZNY - WYSOKI (POWYŻEJ 60)

Banany dojrzałe – 60

Kakao słodzone – 60

 Kasza manna – 60

Lody słodzone cukrem – 60

Majonez – 60

Melon – 60

Miód – 60

Mleko tłuste – 60

Morele z puszki – 60

Owsianka gotowana – 60

Pizza – 60

Ryż jaśminowy, długoziarnisty – 60

Ananas z puszki – 65

Buraki gotowane – 65

Chleb pełnoziarnisty – 65

Dżem z cukrem – 65

Kukurydza – 65

Batoniki czekoladowe – 65

Muesli z cukrem lub miodem – 65

Rodzynki – 65

Ziemniaki mundurkach – 65

Amarantus dmuchany – 70

Bagietka – 70

Biszkopt – 70

Bułki pszenne – 70

Chipsy – 70

Chleb ryżowy – 70

Cukier – 70

Daktyle suszone – 70

Kasza jęczmienna – 70

Kleik ryżowy – 70

Maca (z białej mąki) – 70

Makaron z białej mąki – 70

Mąka kukurydziana – 70

Napoje gazowane – 70

Rogalik – 70

Ryż krótkoziarnisty – 70

Sucharki – 70

Ziemniaki gotowane – 70

Arbuz, dynia, kabaczek – 75

Bób gotowany – 80

Marchew gotowana – 80

Mąka pszenna – 85

Płatki kukurydziane – 85

Prażona kukurydza – 85

Chleb z białej mąki – 90

Mąka ziemniaczana – 90

Ziemniaki pieczone – 95

Ziemniaki smażone – 95

Skrobia modyfikowana – 100

Piwo - 110

GOLONKA Z INDYKA

Z czym Wam się kojarzy golonka?, Bo mi z piwkiem i facetem z wielkim brzuchem i tłuszczem ociekającym po jego brodzie, aaa i koniecznie musztarda albo chrzan. Jednak dziś u mnie golonka w wersji Light, czyli golonka z indyka.

Składniki

-        Golonka z indyka

-        Wywar z włoszczyzny

-        30 dag pieczarek

-        1 cebula

-        1 łyżka jogurtu naturalnego

-        Garść bazylii

-        1 łyżka masła, margaryny, oleju

Golonkę z indyka gotujemy w wywarze z włoszczyzny. W garnku rozgrzewam tłuszcz dodaję drobno pokrojoną cebulę, obrane i pokrojone pieczarki, delikatnie podsmażam, dodaje golonkę z indyka, podlewam delikatnie rosołem, na którym gotowałam indyka, ewentualnie doprawiam jeszcze solą i pieprzem, pod koniec dodaję poszatkowaną bazylię i łyżkę jogurtu naturalnego.

Golonkę podałam z ugotowanym brązowym ryżem. 

GLUKOMETR

Niezależnie od metody leczenia, którą wybierze dla Ciebie lekarz, konieczne jest prowadzenie samokontroli glikemii przy użyciu glukometru.
Glukometry są to elektroniczne aparaty pomiarowe służące do oznaczania stężenia glukozy we krwi. Wyniki uzyskiwane za pomocą glukometrów są o wiele bardziej dokładne niż otrzymywane metodą wzrokową przy użyciu tzw. suchych pasków testowych. W sprzedaży na rynku polskim dostępnych jest wiele modeli glukometrów, produkowanych przez różne firmy. Przy wyborze glukometru należy wziąć pod uwagę prostotę obsługi, dokładność uzyskiwanych pomiarów oraz dodatkowe wyposażenie (np. nakłuwacz, płyny czyszczące i konserwujące). Koniecznie trzeba zorientować się, jaki jest koszt pasków testowych, stosowanych w danym modelu (czy są dostępne na ryczałt czy też pełnopłatne), gdzie znajduje się serwis, czy na czas naprawy można otrzymać aparat zastępczy, czy baterie są wymienne i czy instrukcja obsługi jest napisana w języku polskim? Ponieważ niektórzy chorzy na cukrzycę mają problemy ze wzrokiem, należy sprawdzić, czy wielkość liter na wyświetlaczu jest wystarczająco duża i gwarantuje bezbłędny odczyt wyniku. Niektóre aparaty posiadają przystawki mówiące dla chorych niedowidzących lub niewidomych. Wyboru glukometru należy dokonać rozważnie, najlepiej po zasięgnięciu opinii lekarza lub pielęgniarki.

Mój mąż stosuje glukometr firmy Optium Xido. Czy jest dobry jeszcze nie wiem, czy go polecić też nie, ale z chęcią dowiem się jakie Wy macie zdanie na ten temat, lub jakie glukometry Wy stosujecie

HIPERGLIKEMIA

Hiperglikemia może zdarzyć się każdemu choremu na cukrzycę w dowolnym okresie choroby.

Niewielka hiperglikemia (poniżej 180 mg/dl) zwykle nie daje żadnych objawów. Gdy stężenie glukozy we krwi przekroczy 180 mg/dl (próg nerkowy), pojawia się cukier w moczu. Przy stężeniach powyżej 250 mg/dl może rozwinąć się kwasica ketonowa, objawiająca się m.in. obecnością ciał ketonowych w moczu.

Długo trwająca hiperglikemia prowadzi do uszkodzenia naczyń krwionośnych w całym organizmie i rozwoju późnych powikłań cukrzycy (uszkodzenie oczu, nerek, nerwów, serca). Dlatego tak ważne jest, aby każdy, kto ma cukrzycę wiedział, co to jest hiperglikemia, jakie są jej objawy i jak na nią reagować.

Najczęstsze objawy hiperglikemii:

-       Suchość w ustach,      

-        Wzmożone pragnienie (organizm próbuje w ten sposób „rozcieńczyć” zbyt dużą ilość cukru we krwi),

-       Częste oddawanie moczu (organizm pozbywa się z moczem nadmiaru cukru),

-       Wzmożone łaknienie (w przeciwieństwie do krwi, poziom cukru w komórkach jest bardzo niski - odpowiada za odczuwanie głodu),

-        Senność, uczucie zmęczenia, osłabienie,

-        Zaburzenia widzenia,

-        Zmiany ropne na skórze,

-        Infekcje narządów moczowo - płciowych,

-        Skurcze mięśni kończyn

Objawy kwasicy ketonowej:

-        Oddech o kwaśnym zapachu,

-        Duszności,

-        Bóle brzucha,

-        Nudności, wymioty,

-        Utrata przytomności

-        Obfity posiłek,

-        Zwiększone spożycie węglowodanów (cukrów prostych),

-        Niedostateczna dawka insuliny (zaniechanie iniekcji, zbyt mała dawka, niewłaściwa insulina, np. krótkodziałająca zamiast długodziałającej),

-        Niedostateczna dawka leku doustnego obniżającego stężenie glukozy we krwi,

-        Brak wysiłku fizycznego,

-        Sytuacje stresowe,

-        Dodatkowa choroba (grypa, angina, zakażenie układu moczowego, zawał serca, uraz),

-        Przyjmowanie niektórych leków.

Co zrobić, jeśli rozpoznałeś u siebie objawy hiperglikemii

-        Zmierz poziom cukru przy użyciu glukometru, a przy wartościach powyżej 250 mg/dl zbadaj obecność ciał ketonowych we krwi i/lub w moczu.

-        Wykonaj dodatkowy wysiłek fizyczny.

-        Jeśli bierzesz insulinę, podaj dodatkową korekcyjną dawkę szybkodziałającej insuliny.

-        Pij więcej wody i niesłodzonych płynów.

-        Przy narastającej glikemii, gdy pojawią się objawy kwasicy ketonowej, skontaktuj się z lekarzem.

HIPOGLIKEMIA

Może się zdarzyć sytuacja odwrotna, to znaczy taka, że cukier nam niebezpiecznie spadnie

Zbyt niski poziom cukru we krwi (hipoglikemia) objawia się drżeniem ciała, bladością skóry, nadmierną potliwością, kołataniem serca, dezorientacją, zaburzeniami widzenia, bólem głowy i uczuciem głodu.

Co powoduje obniżenie stężenia glukozy we krwi?

-   Brak posiłku czy przekąski bądź zbyt duże przerwy między posiłkami,

-     Alkohol,

-     Intensywny wysiłek fizyczny,

-      Przyjmowanie zbyt dużej ilości insuliny,

-      Niektóre leki dla diabetyków

Zjedz lub wypij produkty zawierające cukry proste, np. owoce, cukier, miód, sok, dzięki czemu poziom cukru we krwi wróci do normy. Następnie zjedz coś zawierającego węglowodany złożone, np. kanapkę.

CO JEŚĆ

Dieta w cukrzycy jest jednym z najważniejszych elementów leczenia. Powinna być zgoda z regułami żywienia osób zdrowych i opierać się na następujących zasadach:

1. Regularne posiłki - Należy przestrzegać harmonogramu posiłków. Jadanie o stałych porach, najlepiej 4-5 posiłków w ciągu dnia. Pamiętać o zjadaniu pierwszego śniadania. Korzystniej jadać częściej , ale mniejsze porcje. Przerwy między posiłkami powinny wynosić 3-4 godziny.
2. Racjonalne żywienie dostosowane do indywidualnych potrzeb organizmu tak, aby dostarczało wszystkich składników pokarmowych w odpowiednich ilościach (tj. białka, tłuszczu, węglowodanów, witamin i składników mineralnych)
3. Różnorodność produktów spożywczych zapewni dostarczenie odpowiedniej ilości wszystkich ważnych składników diety

Prawidłowa podaż makroskładników diety:

Białko powinno stanowić 15-20% ogólnej kaloryczności diety, przy czym stosunek białka zwierzęcego do białka roślinnego powinien wynosić co najmniej 1:1. Zaleca się stosowanie produktów pochodzenia zwierzęcego zawierających białko, m.in. chude mięso i ryby, chudy drób, chude gatunki wędlin, białko jaj oraz chude mleko i jego przetwory

W diecie chorych na cukrzycę, ilość tłuszczu powinna kształtować się na poziomie 30-35% wartości energetycznej diety. Należy kontrolować nie tylko ilość, ale także rodzaj spożywanego tłuszczu. Zaleca się ograniczenie w diecie tłustych produktów pochodzenia zwierzęcego na rzecz chudych gatunków mięs (cielęcina, drób bez skóry, jagnięcina) oraz ryb. Należy ograniczyć spożycie tłuszczu zwierzęcego (masło, margaryna, smalec). Korzystne jest spożywanie tłuszczów roślinnych (oleje, oliwa z oliwek).

Należy wybierać produkty spożywcze bogate w błonnik pokarmowy  tj. warzywa, owoce oraz produkty zbożowe z pełnego przemiału.

Węglowodany powinny dostarczać 45-50% ogólnej diety. Większość węglowodanów powinny stanowić węglowodany złożone, pochodzące z produktów o niskim indeksie glikemicznym.

SŁOWO O CUKRZYCY

Ogólny poziom zachorowalności na cukrzycę jest zmienny ze względu na uwarunkowania geograficzne, jak również na skutek różnic rasowych. Dla przykładu: w Stanach Zjednoczonych częstośćwystępowania cukrzycy u osób rasy białej wynosi około 7%, wśród ludności murzyńskiej około 11%, a u niektórych Indian ponad 50% populacji zapada na tę chorobę. W krajach europejskich zachorowalność wynosi około 5-7%, najwięcej ludzi choruje w Finlandii, a najmniej we Francji.

Wyróżniamy kilka typów cukrzycy w zależności od przyczyny powstania. Jest cukrzyca typu 1 i cukrzyca typu 2. U ciężarnych kobiet może rozwinąć się tak zwana cukrzyca ciężarnych. Każdy rodzaj cukrzycy ma inne przyczyny, zatem różne są metody jej leczenia.

Cukrzyca typu 2 taka, jaką ma mój mąż jest najczęściej występującą postacią cukrzycy. Stanowi około 80-90% wszystkich jej przypadków. Na świecie choruje na ten typ cukrzycy około 1 20-140 milionów ludzi. Liczba ta stale wzrasta, głównie w krajach rozwiniętych i wysoko uprzemysłowionych. Wszystkie prognozy wskazują, że cukrzyca przybierze rozmiary prawdziwej epidemii XXI wieku. Najprawdopodobniej w 2025 roku na całym świecie liczba chorych na cukrzycę typu 2 przekroczy 300 milionów. Cukrzyca typu 2 jawi się zatem jako problem zdrowotny i ekonomiczny o zasięgu globalnym.

Cukrzyca jest chorobą metaboliczną, której podstawowym objawem jest podwyższony poziom glukozy we krwi. Charakteryzuje ją nieprawidłowa przemiana cukrów, białek i tłuszczów. Zaburzenia te wynikają z niewłaściwego wydzielania i (lub) działania insuliny. Przewlekle utrzymująca się hiperglikemia powoduje uszkodzenie, zaburzenie funkcji, a nawet niewydolność wielu narządów. Cukrzyca to choroba inna niż wszystkie.

ROZWIJA SIĘ PODSTĘPNIE

PRZEBIEGA SKRYCIE

NIE BOLI

CHORUJE CAŁY ORGANIZM

BYWA DŁUGO NIEROZPOZNAWALNA

JEST CHOROBĄ PRZEWLEKŁĄ

NIE MOŻNA JEJ WYLECZYĆ

Cukrzycę rozpoznaje się na podstawie objawów choroby i/lub wyników badań laboratoryjnych. Niekiedy objawy nie występują albo są niezauważalne dla chorego ze względu na niewielkie ich nasilenie. W takich przypadkach cukrzycę rozpoznaje się przypadkowo, na podstawie wysokich wartości glukozy we krwi, najczęściej w trakcie badań okresowych lub profilaktycznych.

W zależności od zaawansowania choroby może ono występować jedynie po spożyciu węglowodanów lub niezależnie od niego. Zawartość cukru we krwi podaje się w miligramach na 100 ml krwi (mg%) lub w milimolach na litr (mmol/l)

Za normoglikemię, przyjmuje się przedział

-        60–99 mg%.

-        w 2 godzinie testu doustnego obciążenia glukozą glikemia poniżej 140 mg/dl (7,8 mmol/l).

Niższe stężenie glukozy oznacza hipoglikemię, a wyższe oznacza:

Stan przedcukrzycowy czyli:

-        nieprawidłowa glikemia na czczo na czczo 100–125 mg/dl (5,6-6,9 mmol/l) lub

-        nieprawidłowa tolerancja glukozy w 2 godzinie testu doustnego obciążenia glukozą glikemia 140–199 mg/dl (7,8-11 mmol/l).

Cukrzycę, gdy:

-        stężenie glukozy zmierzone o dowolnej porze doby przekracza 200 mg/dl i występują objawy hiperglikemii

-        dwukrotnie poziom glukozy na czczo przekracza 126 mg/dl (7,0 mmol/l),

-       w 2 godzinie testu doustnego obciążenia glukozą poziom glukozy przekracza 200 mg/dl (11,1 mmol/l).

Do innych objawów cukrzycy należeć mogą także:

POSTĘPUJĄCE ZMĘCZENIE

CZĘSTE ODDAWANIE MOCZU

NADMIERNE PRAGNIENIE

ZABURZENIA WIDZENIA

ŚWIĄD SROMU  - ZAPALENIE NAPLETKA

NIEWYJAŚNIONY SPADEK MASY CIAŁA

TRUDNO GOJĄCE SIĘ RANY

Leczenie cukrzycy jest procesem złożonym, wieloetapowym i składa się ze ściśle powiązanych ze sobą elementów. Najważniejsze z nich to:

MODYFIKACJA STYLU ZYCIA

DIETA CUKRZYCOWA

AKTYWNOŚC FIZYCZNA

LECENIE FARMAKOLOGICNE

SAMOKONTROLA

SYSTEMATYCZNA KONTROLA LEKARSKA

Leczenie świeżo wykrytej cukrzycy typu 2 powinno rozpoczynać się od zmiany trybu życia, wprowadzenia diety cukrzycowej i odpowiednio dostosowanego do możliwości chorego programu ćwiczeń fizycznych. Część z tych chorych, dla osiągnięcia zalecanych parametrów wyrównania cukrzycy, nie będzie musiała przyjmować leków. Jeśli natomiast leczenie niefarmakologiczne (leczenie dietą, wysiłkiem fizycznym i zmiana stylu życia) jest nieskuteczne lub staje się niewystarczające, konieczne jest zastosowanie leków. Dla prawidłowego wyrównania cukrzycy chorzy będą wymagali przyjmowania doustnych leków przeciwcukrzycowych. Wraz z upływem czasu, również leczenie lekami doustnymi może stać się niewystarczające, wtedy konieczne jest włączenie do leczenia insuliny. Jest ona lekiem, który w leczeniu cukrzycy może być podawany łącznie z lekami doustnymi lub jako jedyny lek. Należy szczególnie podkreślić, iż rozpoczęcie leczenia cukrzycy lekami doustnymi i/lub insuliną, nie zwalnia chorego w żadnym przypadku od przestrzegania diety cukrzycowej, leczenia ruchem i stosowania zasad zdrowego trybu życia.